คุณเป็นคนที่ชื่นชอบการผจญภัยและต้องการสำรวจสถานที่ที่น้อยคนรู้จักใช่ไหม? ถ้าใช่ คุณกำลังได้รับประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้น! ในบทความนี้เราจะพาคุณไปสู่การเดินทางที่น่าหลงใหลของ “ทริปแบกเป้เที่ยวคนเดียว และการผจญภัยในตอน ‘EP86 นครพนม'” ประสบการณ์การเดินทางคนเดียวที่น่าประทับใจและจะทำให้คุณตื่นตาตื่นใจ มาร่วมกับเราในการเดินทางเสมือนจริงผ่านความลับของนครพนม ที่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่น้อยคนรู้จักในประเทศไทย
บทนำ
คุณเคยมีความฝันที่จะเดินทางเดินเล่นในเมืองเล็กๆ รับรู้ของที่ซ่อนอยู่และสนุกกับประสบการณ์ทางวัฒนธรรมจริงๆ หรือไม่? ทริปแบกเป้เที่ยวคนเดียว และการผจญภัยในตอน ‘EP86 นครพนม’ ให้คุณโอกาสที่พิเศษในการทำเช่นนั้น ซีรีส์การเดินทางนี้เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับการสำรวจสิ่งที่น่าประทับใจในเมืองนครพนม
การเปิดเผยเมืองนครพนม: แสงสำคัญของเมือง
นครพนม ที่ตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขงทรงพลัง ยังคงเป็นสวรรค์ที่ไม่ถูกทำลายที่มีส่วนผสมที่ไม่เหมือนใครของประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม และความสวยงามของธรรมชาติ ตั้งแต่วัดพระธาตุพนมสู่ชายหาดรีนูนคนนึง เมืองนี้เป็นสถานที่ที่สองรอยประกอบด้วยวัดที่น่าทึ่ง พื้นที่สุดสวย และการต้อนรับที่อบอุ่นจากประชาชน
คู่มือผู้เดินทางคนเดียว: การนำทางในนครพนมอย่างมั่นใจ
การเดินทางคนเดียวอาจเป็นเรื่องที่ทั้งท้าทายและน่าตื่นเต้น ในส่วนนี้เราจะให้คำแนะนำที่มีประโยชน์สำหรับนักเดินทางคนเดียว เช่น ข้อมูลเกี่ยวกับการเดินทาง วิธีการสื่อสารในภูมิภาค และกลยุทธ์ในการเข้าร่วมกิจกรรมท้องถิ่นอย่างสบายใจ
การสัมผัสความอร่อย: การสัมผัสรสชาติท้องถิ่น
หนึ่งในด้านที่น่าตื่นเต้นที่สุดของการเดินทางคือการลิ้มลองอาหารท้องถิ่น นครพนมเป็นสวรรค์สำหรับคนรักอาหาร มีอาหารอร่อยที่หลากหลายที่สะท้อนวัฒนธรรมภูมิภาค เช่น แกงคอยไส้ และแกงฮังเล พร้อมที่จะทำให้คุณสัมผัสถึงประสบการณ์รสชาติที่ไม่มีที่ติ
พบกับวัฒนธรรม: การสำรวจประเพณีและเทศกาล
ลองให้ตัวเองลงไปในธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ของนครพนม โดยเข้าร่วมประเพณีและงานเทศกาลที่ยิ่งใหญ่ เช่น การแสดงเรือพระราชาในงานเล่นแห่ง ‘ไหลเรือไฟ’ และงานประเพณี ‘บุญบั้งไฟ’ ที่จะทำให้คุณได้สัมผัสถึงประเพณีที่ได้รับความนับถือมาตั้งแต่กาลที่
ความสวยงามของธรรมชาติ: การ ombrace ความสงบสุขในนครพนม
นักท่องเที่ยวที่หลงใหลในธรรมชาติจะพบความสงบสุขในธรรมชาติของนครพนม สำรวจพุ ลางคา อุทยานแห่งชาติที่เงียบสงบ น้ำตกที่ไหลงาม และสัตว์ป่าหรูหรา ไม่ว่าคุณจะเป็นนักเดินทางที่ชอบปีนเขาหรือเป็นผู้สงบสุข ความสวยงามของธรรมชาตินครพนมจะทำให้คุณประทับใจ
ค้นหาความสบาย: ตัวเลือกที่พักสำหรับทุกงบประมาณ
การพักผ่อนที่สบายเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการเดินทางที่ฟื้นฟูกำลังใจ นครพนมมีตัวเลือกที่พักหลากหลาย ตั้งแต่เกสต์เฮาส์ที่อบอุ่นไปจนถึงรีสอร์ทริมแม่น้ำหรูหรา ค้นหาสถานที่ที่เหมาะกับคุณเพื่อพักผ่อนหลังจากวันที่ผจญภัย
ความปลอดภัยและวัฒนธรรม: คำแนะนำสำหรับการเดินทางที่ราบรื่น
การเดินทางคนเดียวต้องใส่ใจความปลอดภัยและมารยาททางวัฒนธรรม ในส่วนนี้เราจะพูดถึงมาตรการความปลอดภัยที่สำคัญและพฤติกรรมที่เคารพสุจริตซึ่งจะเสริมประสบการณ์และสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับคนท้องถิ่น
ของที่ระลึกเพื่อความจำ: นำชิ้นส่วนของนครพนมกลับบ้าน
การผจญภัยที่ไม่มีของที่ระลึกไม่สมบูรณ์ ไม่ว่าคุณจะชอบงานฝีมือท้องถิ่นที่ซับซ้อนหรือคิดถึงรสชาติของผลิตภัณฑ์ภูมิภาคแท้ๆ นครพนมมีสินค้าที่ระลึกที่จะทำให้คุณมีความทรงจำถึงการเดินทางของคุณตลอดไป
สรุป
“ทริปแบกเป้เที่ยวคนเดียว และการผจญภัยในตอน ‘EP86 นครพนม'” เชิญให้คนที่ชื่นชอบการผจญภัยลุยข้ามการเตรียมการในทริปเดินทางคนเดียวที่น่าประทับใจในนครพนม เมืองที่อบอุ่นชวนให้คุณเข้าร่วมวัฒนธรรม สัมผัสรสชาติ และ ombrace ความสวยงามของธรรมชาตินครพนม ดังนั้น รับกระเป๋าเสื้อผ้าของคุณ เข้าสู่โลกของการสำรวจคนเดียว และสร้างความทรงจำที่จะอยู่กับคุณตลอดชีวิต
คำถามที่พบบ่อย
วิธีการเดินทางไปยังนครพนมคืออะไร?
การเดินทางไปยังนครพนมสามารถทำได้หลายวิธี สำหรับการเดินทางทางอากาศ คุณสามารถบินไปยังสนามบินนครพนมได้ และจากนั้นใช้การรถเหาะๆ เพื่อเดินทางไปยังสถานที่ต่างๆในเมือง สำหรับการเดินทางทางถนน คุณสามารถใช้รถยนต์ส่วนตัวหรือรถบัสเดินทางไปยังนครพนมได้ การเดินทางทางน้ำก็เป็นตัวเลือกหนึ่ง โดยใช้เรือข้ามแม่น้ำโขงจากท่าเรือต่างๆเช่น ท่าเรือนครพนม หรือท่าเรือเดชานุสรณ์
ช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุดในการเยือนเมืองคือเมื่อไร?
ช่วงเวลาที่เหมาะสมที่สุดในการเยือนนครพนมอยู่ระหว่างฤดูหนาวถึงฤดูร้อน ซึ่งประมาณเดือนพฤศจิกายนถึงเมษายน เมืองจะมีอากาศเย็นสบาย และไม่มีฝนตกมาก ซึ่งเหมาะสำหรับการท่องเที่ยวและสำรวจสถานที่ต่างๆ
มีไกด์ที่พูดภาษาอังกฤษให้บริการหรือไม่?
ในนครพนมนั้น คุณสามารถหาไกด์ที่พูดภาษาอังกฤษให้บริการได้ แต่อาจจะมีความจำกัดในบางสถานที่ คุณควรติดต่อกับสถานที่ท่องเที่ยวท้องถิ่นก่อนการเดินทางเพื่อขอข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการได้รับบริการไกด์
เทศกาลที่ควรวางแผนการเดินทางคืออะไร?
หากคุณต้องการสัมผัสประสบการณ์ท้องถิ่นและวัฒนธรรมที่หลากหลายของนครพนม คุณควรวางแผนการเดินทางในช่วงที่มีเทศกาลท้องถิ่น เช่น เทศกาลประเพณี และงานเทศกาลที่สีสัน ที่จะช่วยให้คุณได้รับประสบการณ์ที่ไม่เหมือนใคร
ฉันสามารถสัมผัสแม่น้ำโขงในช่วงเวลาเดินทางได้หรือไม่?
ใช่ เมื่อคุณเดินทางไปยังนครพนม คุณสามารถสัมผัสแม่น้ำโขงได้ มีท่าเรือที่ท่านสามารถนั่งเรือข้ามแม่น้ำไปยังฝั่งตรงข้าม ซึ่งเป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นและที่จะทำให้คุณรู้สึกใกล้ชิดกับธรรมชาติและแม่น้ำที่งดงาม
The Gaijin Trips แบกเป้เที่ยวคนเดียว EP86 นครพนม [VIDEO]
“The Gaijin Trips แบกเป้เที่ยวคนเดียว EP86 นครพนม
ออกเดินทางเข้าสู่ภาคอีสานเพื่อตรงเข้าสู่นครพนม จังหวัดที่เรายังติดค้างกันและอยากกลับมาซ้ำว่านครพนมนั้น มีมากกว่าแค่เมืองเก่าหรือพระธาตุพนมรึเปล่า ซึ่งการเดินทางครั้งนี้ทำให้ผมได้เปิดโลกใหม่กับนครพนมกันอีกครั้ง”
เนื้อหาของวิดีโอ The Gaijin Trips แบกเป้เที่ยวคนเดียว EP86 นครพนม
ผมขับรถนัดล้อเรียบริมแม่น้ำโขง โดยมีจุดหมายปลายทางอยู่ที่จังหวัดนครพนม เป็นช่วงเวลาที่ไม่แน่ใจว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ จากการขับรถต่อเนื่องมานานหลายร้อยกิโลเมตร หน้าแผ่นดินอีสาน ผมเคยได้เดินทางด้วยสองล้อมายังจังหวัดนครพนมครั้งหนึ่งแล้ว เส้นทางนั้นก็ถือว่าเป็นเวลาที่ประทับใจ แต่ก็มีเวลาไม่มากพอ ที่จะได้เห็นจังหวัดนี้ในหลากหลายมุมมอง ผมเลยรัดล้อตั้งแต่อำเภอบ้านแพง ที่อยู่เหนือสุดของจังหวัดนครพนม โดยเดินทางข้ามจากจังหวัดบึงกาฬออกมา ในฤดูฝนที่ทุกอย่างยังคงเป็น จุดหมายปลายทางที่ผมได้เลือกไว้ จึงกลายเป็นอุทยานแห่งชาติภูลังกาในเขตของจังหวัดนครพนม ซึ่งผมเคยได้ยินมาว่าในพื้นที่แห่งนี้ มีทั้งน้ำตกภูเขาและถ้ำ นั่นเองเป็น สิ่งที่ทำให้ผมต้องตัดสินใจเดินทางไปสำรวจสักครั้งถ้าได้ ทางมา และหลังจากเดินทางข้ามวันและคืนมา ผมก็มาถึงยังทางเข้าของอุทย แห่งชาติภูลังกา โดยมีป้าย บอกทางไปถ้ำนาคีอยู่ริมทาง อันนี้ถ้าเรา เข้าไปก็คือเป็นหน้าด่านที่เรา เข้าไปจ่ายตังค์แล้วก็เดี๋ยวเขาจะมีไกด์อย่างนี้ ซื้อบัตรทางนี้หรอพี่ เดินเดินไกลไหม นำไป ต้องใช้เวลาเดิน ไป ไปกลับ 3 ชั่วโมงใช่ ผมรู้สึกแปลกหูที่ได้ยินคำว่า 3 ชั่วโมง ในพื้นที่ที่เราไม่ได้หาข้อมูลอะไรมามากนัก ค่ะ นี้พี่ปูใช่ไหมครับพี่ ผมมันหลงมางงๆตอนแรกว่าจะมาทำเฉยๆออกก็เป็น เป็นวงจรที่มีไกด์มีอะไรอ๋อจะเป็นเหมือนแบบ เป็นอาสาท่องเที่ยวนะคะ ชุมชนนี้เหรอใช่ค่ะเป็นคนในพื้นที่นี่ ในพื้นที่คนในหมู่บ้านอะไร ก็มาช่วยเจ้าหน้าที่อีก นักท่องเที่ยวเยอะ ห้องน้ำที่อยู่ด้านนี้นะคะ เจออะไรแบบนี้ต้องมีขายไหม และผมก็ได้รู้จักกับพี่ปูชาวบ้านคนนำทาง ก่อนที่จะเตรียมตัวเดินทางเข้าสู่เส้นทางของถ้ำนาคี น้ำตกนี้ก็จะไปเรื่อยๆเลยนะคะจะเป็นแบบลำธาร ตามลำธารลำธารไปใช่ค่ะ เข้าไปนะคะเป็นเส้นทางศึกษาธรรมชาติของน้ำตกตาดโพธิ์นะคะจะมีทั้งหมด 10 จุด วรพจน์ 10 จุดได้เราก็จะแยกเข้าทำแล้วก็ แยกออกมานะคะ แล้วก็จะมาประจบตรงที่จุดที่ 10 แล้วก็จะเดินออกมาทางเดิม ไปกลับ ไปกลับก็ประมาณ 4 กิโลเมตรค่ะ ใช่ค่ะ เดินทางโดย ไม่พลาด ปกติผมไม่เคยขอเลย ผมพึ่งรู้ตัวว่าเกือบทุกครั้งที่ได้มาเที่ยว สิ่งที่ผมสนใจมากกว่าทิวทัศน์ก็น่าจะเป็นอารมณ์ของคนที่ได้ร่วมทางด้วย ผมสามารถละสายตาจากทิวทัศน์ที่สวยงามได้เสมอ แต่อาจจะละสายตาได้ยาก จากผู้คนที่ นั่นจึงทำให้ทิวทัศน์มักจะเป็นแค่ส่วนประกอบในการเดินทางของตัวเอง ปูนี่ปกติถ้าไม่ได้มาเดินเป็นอาสาทำอะไร ก็เป็นแบบว่า ช่วงที่ผ่านมาก็คือทำนาค่ะ ช่วงนี้ไม่ทำเหรอพี่ ช่วงนี้ก็คือ ดำเสร็จแล้วค่ะทำเสร็จแล้วค่ะ แล้วก็มาเป็นอาสา ใช่ค่ะเพราะว่าช่วง ที่นี่อ่ะเค้า มีแต่เป็น เป็นนาปีอ่ะค่ะไม่ใช่หน้าตั้งปีนึงทำครั้งหนึ่ง ก็คือทำเสร็จแล้ว พี่เป็นคนนครพนมหรือว่าบึงกาฬ เป็นคนนครพนมค่ะเป็นคนอำเภอบ้านแพง อ๋อคนที่นี่เลยค่ะแล้วก็เป็นคนในหมู่บ้านนี้เลยค่ะจริงๆผมก็เพิ่งรู้ว่ามีถ้ำ นาคีอยู่ที่บ้านเรา เพราะคิดมาตลอดว่านาคีคือหนังที่บ้านเราทำ นั่นจึงทำให้การเดินครั้งนี้ของผมต้องยิ้มลึกๆอยู่ในใจ ถ้ำนาคี 300 เมตร ถ้าคนโอบนะคะตอนนี้ 150 ปีถึง 20 ปี ตัวนี้นะคะ ผมเคยได้ยินว่าถ้ำนาคา ของบึงกาฬ ต้องจองคิวกันยาก ถึงจะได้ไปที่นั่น แต่ก็เพิ่งมารู้ว่ามีเส้นทางของถ้ำนาคี ที่เหมือนจะเป็นแฝดคนละฝากับถ้ำนาคา ตั้งอยู่ในจังหวัดนครพนมและ walk in เข้ามาได้เลย เส้นความสวยงามของหินโบราณที่มี คล้ายพญานาค ก็มีให้พบเห็นอยู่ตลอดเส้นทาง พร้อมไปกับเรื่องราวความเชื่อของพญานาค ของพี่น้องชุมชนฝั่งริมโขง ที่เรามักจะได้รับฟังพร้อมไป ศึกษาธรรมชาติ งั้นก็เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่ง ของความเป็นไทยบ้านเรา ที่ผูกเรื่องราวความเชื่อสอดคล้อง กับธรรมชาติ จนบางครั้งก็ทำให้เราต้องคอยตั้ง สิ่งที่ได้เห็นตรงหน้า ว่าแท้จริงแล้วทั้งหมดเป็นเพราะพญานาค เหรียญพลอยธรรมชาติ ที่สร้างให้มนุษย์เชื่อใน ที่สร้างสรรค์มากที่สุด สุดเท่าที่ จะสร้างสรรค์ได้ ความสดชื่นของน้ำตกในบริเวณ สร้างความชื้นให้กระจายรอบๆพื้นที่ เราก็คงจะได้เดินกันจนเหงื่อแตก ถึงแม้อากาศ อาจจะชุ่มชื้นแค่ไหน อันนี้เป็น อันนี้คือเสียงแรกที่เราจะได้ไหว้ เสียงนี้จะเป็นเสียงที่เจ้าหน้าที่ที่นี่นะคะที่ศึกษามาฝัน ฝันติดต่อกัน 3 วัน ฝันว่ามีเสียงมีอยู่ใช่ค่ะว่ามีเสียงอยู่ที่นี่ค่ะแล้วก็มาแบบ โรยตัวมาสำรวจนะคะ ใบไม้ต้นไม้อะไรปกคลุมนะคะตรงนี้นะคะ ใช่ค่ะต้องไหว้ขอพรนะคะ แบบนี้นะคะจะมีหมอนใบหน้าลำตัวนะคะจะเป็นเศษที่สมบูรณ์แบบ ขอให้แบบว่า เดินปลอดภัย พอนึกขึ้นมาได้บางอย่าง ผมก็เพิ่งนึกออกว่า การที่มีโอกาสได้ขอพรของผมตั้งแต่ ผมก็แทบจะไม่เคยได้ขออะไรที่ยิ่งใหญ่ไปกว่าในวันนั้นเลย ไม่รู้ว่าเพราะไม่ได้เชื่อหมดใจ หรือว่าไม่อยากให้เทพเจ้าเหนื่อยจนเกินไปกันแน่ เหมือนมันจมอยู่ใต้ทะเล เมืองบาดาลเมืองบาดาลต้องมานอนอยู่ใต้หลบ การได้จินตนาการว่าพื้นที่แต่ละแห่งที่เราเคยได้ไปเหยียบ เคยเกิดอะไรขึ้นบ้าง รู้สึกว่าจะมีความหมายมากกว่าการได้รับพรที่ผมไม่คิดว่าตัวเองสมควรจะได้รับ การที่คนคนนึงจะได้นึกถึงแต่เรื่องของตัวเองไปวันๆ งั้นคงไม่น่าสนใจที่ใครจะอยากให้พร อ๋อนี่คือทางเข้าถ้ำเหรอพี่ จะเป็น เป็นบันไดนะคะเพื่อน แค่นี้ แต่ก่อนก็จะเป็นเนี่ยค่ะเป็นบันได 90 องศาซึ่งตรงนี้เลยนะคะ ทางพอดีคนเลยนะครับ อ๋อนี่ไงที่เราได้ยินเสียงเขาตีตีกัน เกล็ดพญานาคตามร่องรอยของหิน ศาสนา ถูกจัดวางไว้อย่างลงตัวในพื้นที่ ทุกสิ่งบ่งบอกถึงเจตนาของผู้สร้างสรรค์ ไม่มีเหตุผลอะไรที่ผมจะต้องขัดแย้งกับความตั้งใจนี้ ทั้งที่เป็นคนที่ชอบตั้งคำถามกับทุกอย่างบนโลก แต่หลายครั้งกับคำตอบที่ได้ รักไม่เคยสวยงาม เท่ากับตอนที่เราไม่เคยได้เรียนรู้อะไรสักอย่าง งั้นคงจะต้องทำให้คนที่ฉลาดที่สุด อาจจะต้องเป็นคนที่ทุกข์ที่สุดไปด้วยในเวลาเดียวกัน ไปทางไหนต่อตรงนี้ เป็นเสียงที่ 5 ที่เราผ่านมาเมื่อกี้นี้นะคะ สวยเลยมุมนี้ มันโง่ไงตรงซ้ายมือของเรานี่นะคะจะเป็นลำตัว ตรงบนสุดยอดที่เรามองไปจะเป็นเสียงที่ 3 ที่ยื่นออกมา ลักษณะเหมือนท่านกำลัง หดตัวอยู่ แล้วก็ยื่นหัวออกมานะคะเป็นหัวที่ 3 ที่ยื่นออกมาเป็นคนที่ 3 นะคะ แต่สุดท้ายเราก็ได้เดินมาถึงยังยอด ผานาคี จดหมายปลายทาง ของเส้นทางนี้ ใช่ ตรงนี้จะเป็น 5 นาที มี 2 เด็กน้อยชุด แล้วก็ฝั่งโน้นก็จะเป็นภูเขาประเทศลาวนะคะ ใช่ค่ะแล้วก็จะมีแม่น้ำโขงกั้นกลางนะคะ คณะท่องเที่ยวมาดูพระอาทิตย์ขึ้นก็จะ เขาก็ แต่เช้ามาตั้งแต่ 5:00 น ผานาคีเป็น ที่ทำให้เราได้เห็นภาพรวม ของเส้นทางทั้งหมด ที่เราได้ผ่านมา ความ ธรรมชาติ และความสงสัย ยังคงอยู่บนยอดเหมือนเดิมโดยไม่จำเป็นต้องเอากลับ การเดินทางมักจะทำให้เราเลิก ว่าบางอย่างจะถูกของใครหรือ ของใคร เพราะทุกอย่างมันไม่เคยมีอะไรมาแต่ต้นแล้ว นอกจากที่เราหรือใครจะอยากเขียนมันขึ้นในแบบของตัวเอง และสุดท้ายก็คงได้เก็บมันไว้ชื่นชมลำพัง โดยไม่จำเป็นต้องไปรบกวน จิตใจผู้อื่น ที่ได้มองโลกในแบบ ที่เขาต้องการ และหลังจากลงจากผานาคีก็ได้เวลาที่ ผมจะตั้งใจเดินทางไปยังตัวเมืองของนครพนม ป้าครับตรงนี้ถ้าเราวิ่งไปนครพนมไปเมือง กี่ชั่วโมง ร้อยเท่าไหร่นะ 100 กิโลกรัมครับ อ๋อครับๆ ดูเหมือนว่าผมจะใช้เวลากับหานาคีมากพอ เพราะเวลาล่วงเลยมาใกล้ที่จะช่วงเย็นของวันแล้ว เมฆบนฟ้าก็เริ่มจะครึ้มมาให้เห็นอยู่บ้าง ผมจึงรีบออกเดินทางเพื่อตรงเข้าสู่ตัวเมืองนครพนม โดยใช้เส้นทางเลียบริมโขงไปเรื่อยๆ ยังไม่ได้ผ่านเส้นทางที่เราได้เคยร่วมเดินทางผ่านมากับคนอื่น ริมถนนก็มักจะมีภาพของเพื่อนร่วมทางติดมาด้วย เป็นปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นประจำ เมื่อต้องผ่านเส้นทางที่เคยมีความทรงจำร่วมกับใคร และวิธีการเปลี่ยนประเด็นที่ดีที่สุด กับความรู้สึกนั้น นั่นก็คือการออกเดินทางหาจุดที่เรายังไม่เคยไป ผมจึงแวะมาที่สะพานข้ามไทยลาวของตัวเมืองนครพนม ในช่วงเวลาที่ฟ้า กลับจะมืดลงพอดี ผมคิดว่าฝนน่าจะกำลังตกมาอย่างหนัก และดูเหมือนว่าถ้าไม่รีบออกไปจากตรงนี้ ก็น่าจะมองทางกันยากพอสมควร บางครั้งสถานการณ์ที่ดูจะเรียบง่ายที่สุด ก็มักจะมีช่วงเวลาแบบนั้นอยู่จริงได้ไม่นาน ความกังวลและความไม่แน่ใจจึงต้องเกิดขึ้นใหม่ เพราะสถานการณ์ ของฟ้าฝนในวันนี้พาไป จะต้องหาที่จอด สักพักหนึ่งก่อนให้ฝนหยุดเพราะว่า ถนนเริ่มจะมองไม่เห็นแล้ว หรือว่าอากาศ ย่ำแย่สุดๆแต่ทั้งวันก็ ไม่มีตกแบบนี้นะวันนี้ เห็นนางฟ้ามืดๆมายังฝั่งลาวแล้ว ตั้งเค้ามาเลย ตั้งกล้องถ่ายรูปเล่นแบบ สู้แล้วแบบว่า ยาวเลย หนักมาก เหมือนว่าจะมีงานอะไรซึ่งผมก็ไม่แน่ใจ มองไกลๆในวันฝนพรำ แบบนี้ แต่ผู้คนกลับอย่างมากหน้าหลายตา แสงและสีคอยแยงตาผมให้อยากจะเดินเข้าไปดูสักครั้ง ว่าเกิดอะไรขึ้นในวันนี้ ของนครพนม พอได้พบเห็นเครื่องเซ่นไหว้และผู้คนที่กำลังกราบไหว้กันในเวลา ก็ทำให้รู้ว่านี่คือพิธีบวงสรวงพญาศรีสัตตนาคราชที่เมืองนครพนม ที่ผมหลงเข้ามาในช่วงเวลา สำคัญแบบนี้ยัง ไม่ตั้งใจ จากการถามไทยชาวบ้านก็เพิ่งรู้ว่าไม่ได้จัดงานนี้มา ตั้งแต่มี ทำให้งานในครั้งนี้ เป็นก้าวสำคัญ จังหวัดนครพนม ที่จะกลับมาฟื้นฟ และวัฒนธรรมให้กลับมายังบ้านตัวเองอีก และในช่วงค่ำคืนที่ฝนแทรกเข้ามาในรถตู้คันเก่า ดูเหมือนว่าผมจะต้องหาโรงแรมนอน เพราะทนฝน ที่ซึมเข้ามาในยางของรถที่ยังไม่เปลี่ยนไม่ได้ ริมแม่น้ำโขงในวันที่หมอกลงหนา เพราะฝนที่ตกตลอดทั้งคืนจนเช้า ผู้ ออกมาใช้ชีวิตให้ได้เห็นวิถีของริมโขงในยุคปัจจุบัน เซ็งพอดูๆไปแล้วก็ทำให้รู้สึกว่า ถ้าได้ใช้ชีวิตที่นี่ตั้งแต่เกิดก็คงจะได้ความรู้สึกที่ตื่นมาแล้วมองไปยังประเทศเพื่อนบ้านได้เลย ที่ผมไม่เคยได้สัมผัส สถานะที่เป็นคนไทยร่วมบ้านเมืองเดียวกัน ก๋วยจั๊บญวนพรเทพเป็นร้านที่ผมต้องกลับ จากคราวก่อน ที่เคยได้แวะเวียนมา ติดใจจนเป็นแลนด์มาร์คอีกจุดหนึ่ง ของผมที่นครพนมไปแล้ว ไม่ห่างไปในตัวเมืองนครพนม ผมแวะเวียนไปยังโบสถ์คริส นักบุญอันนา ที่ตั้งอยู่อย่างเงียบสงบริมฝั่งแม่น้ำโขง สถานที่ประกอบพิธีกรรมทางศาสนา โบสถ์เก่าแก่ที่ในอดีตสมัยสงครามอินโดจีน ที่แห่งนี้ได้ถูกฝรั่งเศสทิ้งระเบิดจนเกิดความเสียหาย ต่อมาเลยได้มีการบูรณะ ซ่อมแซมโบสถ์นี้ขึ้นใหม่ เจียงเป็นโบสถ์ที่อยู่คู่เมืองนครพนมมาจนถึงปัจจุบัน อากาศ ขมุกขมัว สลับไป แสงแดดที่เล็ดลอดออกมาบางเวลา ผมขับรถวนเข้าไปยังย่านตึกเก่า ที่เป็นที่ตั้งของหอนาฬิกา จุดนี้เป็นจุดแรกที่ทำให้ผมประทับใจนครพนม ที่เคยได้เดินทางมาครั้งก่อน เพราะจากการเดินทางลัดล้อริมโขงมา ไม่ตั้งใจ แต่พอรู้ตัวอีกครั้งก็เหมือนหลุดเข้ามาในอาณาจักร ที่แปลกตา จะทำให้ต้องจอดรถมองเป็นระยะๆ การได้เดินทางไปทั่วประเทศ ส่งผลให้เราสนใจเรื่องความแตกต่างเล็กๆน้อยๆ ของคนในบ้านเรา พร้อมไปกับวัฒนธรรมและสิ่งปลูกสร้างในสถานที่นั้นๆ ซึ่งบางครั้งมันก็ทำให้เราหยุดเดินทางไม่ได้ เพราะความสงสัยที่ได้เห็นทุกอย่างมากขึ้น การสร้างคำถามเพิ่มมากกว่าที่จะตอบคำ ถามเดิมๆของตัวเอง ผมไม่เคยรู้สึก เหมือนได้พักผ่อน ในการเดินทาง มากไปกว่าการผจญภัยและหา ที่มากขึ้นไปยิ่งขึ้น ซึ่งไม่รู้ว่าวันไหน ถามทั้งหมดนี้ อาจจะถูกตอบด้วยคำตอบเดียวในปลายทางที่เรายังไม่รู้จัก กลิ่นธูปลอยไปทั่วบริเวณ พิธีกราบไหว้พระยาศรีสัตตนาคราชในช่วงเวลากลางวันดูจะเคร่งขรึมมากกว่า ในช่วงเวลากลางคืนที่ผ่านมา เมื่อเดินทางมาถึงยังจังหวัดนครพนม สุดท้ายแล้วที่ผู้คนมักจะพูดถึงก็คงจะเป็นพระธาตุพนม ที่ไม่ได้ตั้งอยู่ในอำเภอเมืองแต่ตั้งอยู่ในอำเภอธาตุพนม งั้นคงจะเป็นป้ายสุดท้ายที่ผมจะแวะเวียนมายังพื้นที่ เพราะครั้งที่เคยได้ผ่านมาก็เหมือนติดค้างที่ไม่ได้มีโอกาสเข้าไปไหว้ด้านในของพระธาตุพนม นั่นจึงทำให้ผมออกเดินทางในช่วงเวลาที่แดดกำลังดี และฟ้าที่กำลังค่อยๆเปิด เข้าสู่พระธาตุพนม แต่เมื่อมายังอำเภอธาตุพนม ผมก็คงจะลืมโรงแรมแสงทองไม่ได้ เพราะที่นี่ไปโรงแรมเก่าแก่ที่อยู่คู่เมืองมานาน และเคยได้ เพลงกับการเดินทางของเราในครั้งก่อน ผมจึงแวะเวียนมาพบกับพี่ๆเขาก่อนที่จะเดินทางไปยังพระธาตุพนม ไม่ได้เจอนาน ปีนึงพอดีพอดีจำได้มาวันที่ 15 ผมสังเกตทำไมคนมาที่ วันนั้นไม่เห็นเป็นอย่างนี้ ช่วงผลิตอันนี้หยุดยาว ก่อนจะเริ่มตั้งแต่วันนี้ถึงวันนี้ยัง ยังทำงานอยู่แต่ว่า ลาวันนึงแล้วก็หยุดยาว อันนี้หยุดยาวแล้วใช่ไหม ที่ธาตุพนมนี้เขาทำไมเขาถึงมาไหว้กันที่นี่เยอะอ่ะ เหมือนเมื่อกี้ที่เห็นในในร้านเนี่ยก็คือพระอาจารย์พระมาแล้วก็ บางคนที่เข้าเลื่อมใสศรัทธา วัดพระธาตุพนมเองอะไรอย่างเงี้ยคืออาจจะด้วย ต่อยมวย คือมาขอ ขอพรแล้วได้ตามที่แบบว่าเขาขอโทษ ก็เลยทำให้คนรู้จัก ไปไหว้พระธาตุพนมหน่อยอะไรอย่างเงี้ย เราก็เลยบอกว่า ตำแหน่ง อำเภอเมืองมาก่อนไม่ใช่ มุก นครพนม อ๋อค่ะแล้วก็ค่าขนมก็คือเป็นคล้ายๆ เชื่อมระหว่าง ก็เลยทำให้ ให้แบบนักท่องเที่ยวก็เยอะ แต่ว่าบางทีเขาก็ไม่ได้พักที่นี่ก็คือพักที่ ผมว่าจะไปไหว้ธาตุพนมแล้วอ่ะจะเดินทางกลับแล้วก็เลย รอบนี้มารถตู้หาเพิ่งหายหัดขับก็เลย ดีขึ้นหรือยัง ตอนนี้เดินได้แล้ว วัดพระธาตุพน เป็นวัดอารามหลวงชั้นเอก ชนิดมหาวรว ถูกสร้างขึ้นเมื่อในต้นพุทธศักราช 8 เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของคนจังหวัดนครพนม และชาวไทยอีกจำนวนมาก พอฟังดูแล้วที่นี่ก็เหมือนจะเกิดก่อนประเทศของเราอีก ไม่แปลกที่ประวัติอันยาวนานและศักดิ์สิทธิ์ จะคงทำให้ที่นี่แน่นไปด้วยชาวพุทธ ที่เจาะจงจะเดินทางมาจากแดนไกล เพื่อได้กราบไหว้และสัมผัสความรู้สึกในพระธาตุพนม เป็นครั้งแรกที่ผมได้มายังพระธาตุ และได้สัมผัสกับความรู้สึก ที่คล้ายกับเมืองกาญมันดูณประเทศเนปาล ในช่วงเวลาที่ได้ไปวัดดังๆของบ้านเขา บรรยากาศที่มีมนต์ขลัง ผู้คนต่างถิ่นที่ได้เดินทางมาสักการะ ความเชื่อและความสบายใจในสิ่งที่ได้ทำลงไป เกิดขึ้นในพื้นที่แห่งนี้อย่างไม่แปลกตา ผมอาจจะไม่ใช่นักท่องเที่ยวที่เป็นสายบุญ แต่สิ่งที่ผมชอบมากที่สุดในเรื่องของศาสนา ก็คงจะเป็นการได้เห็นผู้คนประทับใจ รายได้รู้สึก ดีๆกับเหตุการณ์ที่พวกเขาได้ตั้งใจไว้ งั้นคงเป็นหัวใจสำคัญที่เราจะได้มองวิธีการสร้างความ ของผู้อื่น ซึ่งเมื่อชีวิต ได้เดินทางมาถึงยังจุดนี้แล้ว ผมก็คงได้แค่หวังว่าสักวัน คงจะมีผู้คนที่มองวิธีการสร้างความสุขของผม แล้วมีความสุขไปด้วย เหมือนกับที่ผมได้มองออกไป