การท่องเที่ยวคนเดียวหรือ “แบกเป้เที่ยวคนเดียว” ได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมากในปีหลังจากการระบาดของโรคระบาดทั่วโลก ผู้คนเริ่มให้ความสำคัญกับประสบการณ์การเดินทางที่เฟรีดอมและมีความสุข ไม่ต้องพึ่งพาใครเป็นเพื่อนร่วมทางหรือคนร่วมเดินทาง เป็นทางเลือกที่ช่วยให้เราได้สัมผัสกับการผจญภัยที่แท้จริง มาเริ่มต้นสำรวจโลกในแบบของคุณเองกันเถอะ!
1. เป้าหมายและประโยชน์ของการแบกเป้เที่ยวคนเดียว
เมื่อเราเลือกเดินทางคนเดียว เราจะได้ประสบการณ์ที่หลากหลายและเป็นธรรมชาติที่สุด เราสามารถกำหนดเป้าหมายของการเดินทางเพื่อตอบสนองความต้องการและความสนใจส่วนตัวได้อย่างแท้จริง
2. การวางแผนและการเตรียมความพร้อม
การแบกเป้เที่ยวคนเดียวต้องการการวางแผนอย่างดี เราควรหาข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่ปลายทาง เช่น สถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจ การเดินทาง ที่พัก และอื่นๆ เพื่อให้เราพร้อมที่จะเริ่มต้นการผจญภัย
3. การเรียนรู้และการ成⭐⭐-⭐⭐
การเดินทางคนเดียวเป็นโอกาสที่ดีที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับตนเอง และเพิ่มทักษะใหม่ๆ เช่น การเรียนรู้ภาษาใหม่ การทดลองอาหารท้องถิ่น และการเรียนรู้วัฒนธรรมที่แตกต่าง
4. ความเสี่ยงและการผจญภัย
การผจญภัยคนเดียวอาจมีความเสี่ยงมากกว่าการเดินทางกับกลุ่ม เนื่องจากต้องแก้ปัญหาและตัดสินใจเอง แต่ก็เป็นโอกาสที่ดีที่จะเรียนรู้การจัดการกับสถานการณ์ที่ไม่คาดคิด
5. การสร้างความทรงจำที่ยิ่งใหญ่
การเดินทางคนเดียวเป็นช่วงเวลาที่เราสามารถสร้างความทรงจำที่ยิ่งใหญ่ได้ เพราะเราจะได้สัมผัสกับประสบการณ์และสถานที่ในมุมมองที่ไม่เหมือนใคร
6. การพบปะผู้คนใหม่
การเดินทางคนเดียวไม่ได้หมายความว่าเราจะต้องอยู่คนเดียวตลอดเวลา โอกาสในการพบปะและสร้างความรู้สึกกับผู้คนใหม่ๆ ยังคงเปิดอยู่
7. คำแนะนำสำหรับการเดินทางคนเดียว
- เลือกปลายทางที่เหมาะสมกับการเดินทางคนเดียว
- ให้ความสำคัญกับความปลอดภัยและการเตรียมความพร้อม
- ศึกษาข้อมูลท้องถิ่นและวัฒนธรรมก่อนการเดินทาง
- รักษาความเป็นมิตรและเคารพกับคนในสถานที่ปลายทาง
สรุป
การแบกเป้เที่ยวคนเดียวเป็นโอกาสที่ยอดเยี่ยมในการสัมผัสประสบการณ์การเดินทางที่แท้จริง และเป็นช่องทางที่เราสามารถพัฒนาความรู้ความสามารถ และความเข้าใจตนเองได้มากขึ้น
FAQs
1. การเดินทางคนเดียวเป็นอันตรายหรือไม่? ไม่ใช่ การเดินทางคนเดียวสามารถทำได้โดยปลอดภัย แต่ควรรักษาความระมัดระวังและความพร้อมเพื่อลดความเสี่ยง
2. การเดินทางคนเดียวคือการเปิดโอกาสหรือไม่? ใช่ เดินทางคนเดียวเป็นโอกาสที่ดีที่จะสร้างประสบการณ์และความทรงจำที่คุณไม่เคยมีมาก่อน
3. อย่างไรบ้างที่ควรพกเตรียมเมื่อเดินทางคนเดียว? ควรเตรียมความพร้อมเกี่ยวกับสถานที่ปลายทาง แผนการเดินทาง การทดสอบสถานที่พัก และความปลอดภัยส่วนตัว
4. มีวิธีใดในการพบปะเพื่อนใหม่ในการเดินทางคนเดียว? คุณสามารถเข้าร่วมกิจกรรมที่น่าสนใจในสถานที่ปลายทาง หรือใช้แอปพลิเคชันที่ช่วยในการพบปะผู้คนใหม่ได้
5. การเดินทางคนเดียวช่วยในการเติบโตส่วนตัวอย่างไร? การเดินทางคนเดียวช่วยในการเรียนรู้และเติบโตส่วนตัวมากๆ ผ่านประสบการณ์ที่หลากหลายและความท้าทายที่ต้องเผชิญเอง
The Gaijin Trips แบกเป้เที่ยวคนเดียว EP96 ดาลัด เวียดนามใต้ [VIDEO]
“The Gaijin Trips แบกเป้เที่ยวคนเดียว EP96 ดาลัด เวียดนามใต้
เราเดินทางต่อจากมุยเน่ไปยังเมืองดาลัดที่มีอากาศเย็นขึ้นมา ในเวียดนามใต้ ที่นี่เป็นเมืองท่องเที่ยวที่หลายคนอยากจะเดินทางมาเห็นกับตาสักครั้ง แต่ผมกลับมีเป้าหมายอยากพูดคุยกับคนเวียดนามให้ได้มากที่สุด
แบ่งปันเรื่องราวการเดินทางท่องเที่ยวในสไตล์ของตัวเองกันครับ กับกิจกรรม “”ลาออกไปเช็กอิน”” จากแอป Blockdit ผู้ชนะจะได้รับ เงินรางวัลเดือนละ 200,000 บาท 3 เดือน โดยมีผู้ชนะ 2 คน! เข้าร่วมกิจกรรมได้ที่ https://bit.ly/43Uk2QZ
ร่วมสนุกได้ง่ายๆ แค่ เปิด Page บน Blockdit แล้วเขียนบทความรีวิวเกี่ยวกับการท่องเที่ยวในแบบฉบับของตนเอง พร้อม Tag Community : ลาออกไปเช็กอิน
ระยะเวลาร่วมกิจกรรม 1 กรกฎาคม 2566 – 15 สิงหาคม 2566
#ลาออกไปเช็กอิน #Blockdit”
เนื้อหาของวิดีโอ The Gaijin Trips แบกเป้เที่ยวคนเดียว EP96 ดาลัด เวียดนามใต้
Hello Hello What’s your name My name ที่ 3 OK I want go to dalat Bus station in tourist อ๋อๆใหญ่ๆ How I call Hello from Vietnam Thank you come on M เด็กปั๊ม M เด็กล้ำ beautiful เหน็บล้ำเอ็มเหน็บล้ำ you like I love you I love you I OK I Go Now OK Bye Bye Bye Hello I wanna B คืออะไรก็ยังไม่รู้ Oriental Orange Juice Ok Google What name is this มันมีมันมี Shoes And Toes หลงคารมพี่เขานะถ้าจะสั่งน้ำมาด้วยเลย เขาบอกว่าเอาน้ำต้มด้วยดิ น้ำส้มก่อน ผมอยู่ที่มุยเน่ประเทศเวียดนามในทางตอนใต้ ในช่วงเวลาบ่าย ที่พึ่งได้ตั๋วรถทัวร์เพื่อเดินทางไปยังดาล รถทัวร์ในประเทศเวียดนามวิ่งอย่างช้าๆ ในระยะทางเกือบ 200 กิโลเมตร ใช้เวลาเดินทางทั้งหมด เกือบ 5 ชั่วโมง ฉันมาถึงธิดารัตน์ในช่วงเวลาที่ดวงอาทิตย์ กินกำลังตก ผมเตรียมตัวเก็บข้าวของลงจากรถทัวร์ พร้อมกับสัมผัสอากาศเย็นของดาลัด ด้วยความแปลกใจจากความร้อนของมุยเน่ที่ได้ผ่านมา ที่นี่ดูชั้นน่าอยู่มากกว่าที่ไหนๆในเวียดนามที่ผมพึ่งเคยได้มา อาจเป็นเพราะอากาศและบรรยากาศ ของผู้คน ผมเดินทางมาที่นี่ในรูปแบบค่ำไหนนอนนั่น ซึ่งในเวลานี้ก็เป็นช่วงเวลา ที่ผมเริ่ม SE หาที่พักในละ หาที่พักที่ค้นหาก็คงเป็นรูปแบบ ที่ในรอบนี้อาจจะได้พบคนเวียดนาม เยอะขึ้นกว่าเดิม พี่แกร็บมาส่งในซอยเปลี่ยวๆแล้วก็ ไม่เห็นด้วยว่า Hotel ที่เราดูๆไว้ในอยู่ตรงไหน คือว่า เขาว่าหาไม่เจอเขาก็ต้องให้เราลง ไม่ต้องงงๆอย่างนี้แหละแต่จริงๆ ใครที่มาเที่ยว ไม่เช่ามอเตอร์ไซค์นี้ก็นั่งแก๊ปทีนึงก็ 20-30 บาท ไปจุดนึงก็เสียทีนึงรวมๆมาแล้ว อาจจะคล้ายๆเช่ามอเตอร์ไซค์ก็ได้ ก็ถือว่า แต่ถ้ามีมอเตอร์ไซค์ก็อาจจะเช่าเพราะว่ามัน เร็ว อ้าวถึง ผมเข้ามายัง Hotel เพราะเห็นคะแนนรีวิวค่อนข้างดีในแถวนี้ และที่สำคัญที่นี่นอนแค่คืนละ 100 บาทเท่านั้น เซ็งอาจจะเป็นเพราะอากาศที่นี่เย็น เลยไม่ต้องมีเครื่องปรับอากาศ ทำให้ค่าห้องก็ถูกลงไปอีก และผมก็ใช้บริการมอเตอร์ไซค์เช่าของเขา เซ็งก็มีราคาอีกประมาณ 200 บาท ทำให้รู้สึกว่านี่เป็นการท่องเที่ยวที่ประหยัดมาก ขอราคาพระคงพอๆกับต่างจังหวัดบ้านเรา เติมน้ำมันก่อนโลด และผมก็แวะซื้อตั๋วรถทัวร์ขากลับไปก่อน เผื่อว่ารถจะเต็ม วุ่นวายสุดๆโอ้โห ไม่รู้จะเดินได้ขี่มอเตอร์ไซค์ดิ ผมเดินทางมายังดาลัด Night Mark Street Food ของเวียดนามยามค่ำคืน ที่นี่ตระการตาไปด้วยนักท่องเที่ยวและผู้คนที่มารวมกัน และแน่นอนว่าเต็มไปด้วย Street food ของชาวเวียดนาม ซึ่งผมก็มองหามื้อใหญ่ๆให้ตัวเอง เพลงเสมอ เพราะที่ผ่านมาในเวียดนามแต่ละวันของผมก็คงกินได้ไม่ค่อยอิ่มเท่าไหร่ อาจจะเพราะไม่ได้ให้เวลากับการกินมากเท่าไหร่ ซึ่งวันนี้จะเป็นวันที่ผมจะชดเชยมื้ออาหารทั้งหมด ในเวียดนามให้กับตัวเอง แต่หลังจากเดินเล่นอยู่ในตลาด ก็มีเสียงภาษาไทยที่ไม่ชัดเท่าไหร่ รอย หนูเข้ามา ซึ่งนั่นคือเสียงของเจ้าของร้านแห่งหนึ่งในย่านนี้ มีดภาษาไทยครับเดี๋ยวผมลองสั่งอะไรกินหน่อยนะ มีหลายอย่างเลยแต่เจอพี่เขาพูดไทยได้ซะด้วยเห็นเขาเดินมาเรียก 300 นี่ได้ไหม 3 แสนนี้นะแล้วก็เอาน้ำเปล่าพี่น้ำเปล่า เอาอะไรดีวะ หม้อไฟนี่มันเป็นน้ำอะไรอ่ะพี่หมาล่าเลยเปรี้ยวหวานเป็ด เอาหม้อไฟเป็นเพจดีกว่าอยากลองกินดู แล้วพี่ไปฝึกเรียนภาษาไทยมาจากไหนอ่ะ เรียนภาษาไทยมีโทรศัพท์ มีอะไร โทรศัพท์ YouTube ลูกค้าคนไทยบ่อย แทบจะไม่ได้ต่างกับตลาด คืนในบ้านเรา บางครั้งในเวียดนาม ก็คล้ายจะเป็นภาพในกระจก อีกฝั่งของประเทศไทย ไม่รู้เขากินยังไงมันมันกลิ่นแบบว่าฟิวๆแบบ ฟิวส์ต้มยำผสมหมาล่าหรือเปล่าไม่แน่ใจต้องลองลงไปลวกก่อนใช้เวลาลองกินกัน หน้าตาแบบ ใครๆมากินน้ำจิ้ม โอ้โห อร่อยนะ ธงชาติคนไทยมากอ่ะ เออไม่รู้เขาเรียกอะไรนะแต่ว่า แซ่บ เฮียมาบ้านเขาต้องลองของแปลก เธอเราไม่ได้กิน อิ่มๆมาเลย หลายวันแล้วคือเรากินแค่ เฝอมา 2 วันติดอ่ะเพราะว่า มันจะหิวก็กินเลยก็เลยไม่ได้เลือก ถ้าอีกวันนึงได้กินข้าวแกง นี่เป็นมื้อใหญ่มื้อแรกที่แบบเคยกินจริง สะใจมาก รุ่งเช้าภายในกล่องของ Hostel ได้เวลา ผมจะออกเดินทางท่องเที่ยวไปรอบๆดาล ในอากาศเย็น กันแดดที่แรง คิดว่านี่เป็นสภาพอากาศที่ค่อนข้างดี พ่อท่านถ่ายภาพสวยและก็ไม่ร้อนจนเกินไป ในช่วงเวลา ที่ค่อนข้างจะเข้าไปในฤดูฝน ท้องฟ้ามักจะขุ่นมัวและ ไม่ให้เรา เปลี่ยนสีฟ้า ซึ่งบางครั้งมันก็ดูหดหู่ไปบ้างสำหรับคน แต่บางทีถ้าแลกมาด้วยสีเขียว ก็คงต้อง ผมเดินทางมาที่โบสถ์โดเมน demar โบสถ์สีชมพูของชาวคาทอลิก ที่อยู่ภายในเมืองดาลัด นี่อาจจะเป็นช่วงชีวิตในปีที่ผมเริ่มเที่ยวต่างแดน อาจเพราะผมเริ่มหันมาสนใจในภาษาอังกฤษ หลังจากเริ่มได้สื่อสารกับ ผู้คนต่างแดนมากขึ้น รอก็เริ่มเปิดให้ผมเห็นความต่าง หนังของผู้คน ที่ต่างๆวัฒนธรรมและภาษา งั้นก็เป็นอีกหนึ่งอย่างที่ทำให้อยากเดินทางมาต่างแดนมากขึ้น แต่ถ้าบอกกันตามตรงในลึกๆของตัวเองแล้ว ถ้าในช่วงเวลานี้ผมไม่ได้หลงเสน่ห์ กับการสื่อ หารกับผู้คนต่างแดน การเดินทางในประเทศไทย กลับให้อะไรกับตัว ผมมากกว่าที่จะเดินทางมาให้ไกลที่สุด เป็นเพราะเราไม่ได้ หาทิวทัศน์ที่แตกต่าง แต่สิ่งที่ ผมตามหานั้นมักเป็น แผ่นธรรมดา อยากเกร็ดเล็กๆในการสร้างความสุขของผู้คนที่ได้พบเจอ และวิธีการมองโลก ที่ไม่สำคัญว่าจะต้องหาใครที่มองโลกได้ดีที่สุด อ่านว่าเราจะ กับคนที่ใส่ใจในเรื่องนี้ มีสักกี่คนในเส้นทาง ซึ่งบางครั้งเราอาจจะพบ คนเหล่านี้ ไม่ห่างไปแค่ 1 กิโลเมตร หรืออาจจะเป็น 1,000 กิโลเมตรก็ยังได้ เอาแบบนั้นเองผมเลยไม่ค่อยรู้สึกว่าตัวเองเป็นนักเดินทาง เหมือนกับคนอื่นเขา กีต้าร์ถามว่าอยากไปเที่ยวที่ไหนบ้าง กำลังจะมีสถานที่ในดวงใจตอบกลับมาได้อย่างกระตือรือร้น สั่งกับผมที่ทำได้แค่ยิ้มแล้วไม่รู้ว่าจะตอบเขากลับไปยังไง งั้นคงเป็น ที่ผมไม่รู้ว่าตัวเองชอบเดินทางหรือ ชอบทำอะไรกันแน่ แต่ที่แน่ๆ การอยู่ที่บ้านแบบสบายๆ ไม่ตอบโจทย์ผมในเรื่องนี้ นั่นทำให้ช่วงชีวิตของผมวัยนี้ก็ออกพเนจรไปเรื่อย โดยหวังว่าสักวันหนึ่ง ผมคงอยากจะอยู่บ้านสบายๆ กับเขาสักวัน ผมขี่รถออกจากตัวเมือง เพื่อตรงไปยังสวนดอกไฮเดรนเยีย ชื่อที่ดูแปลกๆไม่คุ้นหู ทำให้นักท่องเที่ยวฉาบฉวยอย่างผมสนใจเสมอ ที่จะมีเป้าหมายไว้ก่อนและทุกอย่างค่อยว่ากัน One hundred thousand เ*** Thailand 100,000 น้อ You can speak Thai Language little bit สาวๆ คนที่เป็นสาวๆแล้วก็เป็นคนที่แบบเป็นน้าๆนะ ผมไม่ใช่คนที่เรียนหนังสือได้ดี ศิลปะเกือบจะเป็นแค่ไม่กี่สิ่งที่ผมทำได้ในชั้นเรียน งั้นคงทำให้แบบแผนที่ดีมักไม่ได้อยู่ในตัวผม ไปกว่าการดำเนินชีวิตด้วยอารมณ์ ที่บางครั้งคนที่มีบาดแผล อาจจะไม่สว่างอารมณ์กับคนที่ใช้ชีวิตแบบผม อ่านเพราะผมทำสิ่งที่เขากังวล แล้วรู้ ถึงรูปแบบชีวิต ที่ผิด ว่าแบบที่ถูกควรมีแบบแผน ระดับที่ผิด นั่นคือการไม่มีแบบแผน ถึงนั่นก็คงเป็นระบบที่เราถูกสอนมาให้เชื่อง ในการคิดง่ายๆว่าแบบไหนเป็นสิ่งที่ถูกและผิดไปเลย มันง่ายต่อความรู้สึกของตัวเองและการผลักคนอื่นเข้าไปยังแถวที่ตัวเองต่ออยู่ แต่มันก็ไม่เคยช่วยอะไรถ้าเราต้องสนใจชีวิตของคนอื่นมากกว่าชีวิตของ ของตัวเอง ในการเดินทางที่เราล้วนเสพสมความสุขที่แตกต่างกัน สำหรับผม ความรู้สึกของผู้คนไม่ได้มีแค่ผิดหรือถูก หรือ 1 และ 2 แต่สิ่งที่เราต้องการในเส้นทางนั้นมันไม่ได้มีสูตรสำเร็จในการตามหา เพราะบางครั้งผมก็ไม่ได้สนใจโลเคชั่นเหล่านั้น มากไปกว่าการเผื่อ ที่จะได้เจออะไรที่ไม่คาดคิด จากคนเสพติด ที่ไม่ได้อยู่ในแบบแผน ผมมักจะใจลอยในระหว่าง เดินทางอยู่ตลอด แต่ผมไม่สามารถใจลอยแบบนี้ได้ แต่ที่บ้าน ซึ่งหลังจากจอดแวะเที่ยวจุดนั้นจุดนี้มาได้สักพัก ผมก็เดินทางมา ถึงทะเล ภาพที่ใหญ่ที่สุดในเมืองดาลัด หน้าตาของที่นี่ดูจะเหมือนเป็นเกาะแก่งซะมากกว่า ผมออกเดินทางมากำลังเกือบที่จะครบ 5 ปี ผมบันทึกความทรงจำของตัวเองลงในวีดีโอมากมายหลายเทป และถ้าไม่จำเป็น ผมก็แทบจะไม่เคยกลับไปดู ไม่รู้ว่าตัวเองพูดอะไรหรือคิดอะไรออกไปบ้าง อาจ ผมแค่อยากให้ช่วงเวลาและทัศนคติในเวลานั้น เป็นสิ่งที่บอกเล่าตัวมันได้อย่างชัดเจนในช่วงอายุ ให้บันทึกทุกอย่างที่มีผิดมีถูกลงไป โดยไม่จำเป็นต้องทำสิ่งที่ฉลาดที่สุดที่ไม่ใช่ตัวเอง เราชื่อน้ำตกให้เขาดูนะชื่อน้ำตกว่าดันทันล่าแล้วก็เอารูปให้เขาดู พนักงาน ขายอาหาร มันมีด้วย ขอถามเพื่อนว่าอยู่พักนึง Photoshop แล้วโหแถวต่อยาวอย่างกับ Universal โอเคตอนนี้เรากำลังจะออกเดินทางจากน้ำตกดันธาราอะไรสักอย่างนะที่ยูนิเวอร์แซลคนเยอะ มากกำลังจะไปน้ำตกคนครัวงานถูกไหมเนี่ยแต่ แต่ว่าเป็นน้ำตกที่ใหญ่ที่สุดในดาลัดไปอันใหญ่ทีเดียวเลยดีกว่าอันนี้เหมือนจะโดนหลอกตังค์เยอะ ระยะทางประมาณ 1 ชั่วโมง 20 นาที ผมขี่รถออกไปค่อนข้างไกล ก็อยากจะพบกับน้ำตกที่ใหญ่ที่สุดของดาลัด ในจุดที่เต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวอาจต้องเสียเงินเยอะเพื่อเข้าไปดูน้ำตกขนาดเล็ก แต่ผมคิดว่าถ้าเกิดตัวเองมีความพยายามมากขึ้นสักหน่อย เราอาจจะเดินทางไปพบกับจุดที่น่าสนใจมากกว่า และผมก็ตอบตกลงตัวเองทันทีที่คิดได้แบบนั้นถ้าถึงแล้ว เราบอกว่าพ่อมาแถวนี้มันก็จะแบบไม่ค่อยมีทัวร์แล้วเว้ยต้อง คนที่มีความพยายามถึงจะมาถึงคือเรายังไม่รู้เลยนะว่า ไอ้นี่มันชื่อน้ำตกอะไรนะอ่านออกพุงมันกลัวอะไร วัดใน waterfall องค์กร คือ บางทีเราก็ไม่แน่ใจนะ สำเนียงภาษาจีนจีนหน่อย ห้องครัว เสียงของน้ำตกคงกลัวค่อนข้างดังมา ผมรู้สึกว่าบรรยากาศของที่นี่ไม่ต่างจากบ้านของตัวเองเท่าไหร่ และหลังจากคิดได้แบบนั้นไม่นานผมก็เดินเข้ามาเห็นน้ำตกคงกลัว ที่ตั้งอยู่อย่างสง่างามตรงหน้า พร้อมกับนักท่องเที่ยวกลุ่มเล็กๆ รายได้ คิดว่า สถานที่ที่ยิ่งใหญ่ แบบนี้จะมีนักท่องเที่ยวเพียงน้อยนิด อาจเป็นช่วงเวลาที่ดี ที่ผมมา ทำให้เย็นวันนี้ผมได้ยินเสียงของน้ำตก เสียงของผู้คน ตั้งแต่ผมเริ่มเดินทางมาตอนนี้ก็น่าจะเข้าปีที่ กำลังจะครบปีที่ 5 ถึงก่อนทุกวันนี้เรียกได้ว่าตัวเองเป็นนักเดินทางอาชีพไปแล้วเพราะว่าเราเดินทางไปด้วยแล้วก็หาเงินไปด้วย เวลาได้เงินกับการเดินทางนะ น่าจะเป็นอาชีพที่หลายคนก็คงอยากเป็นนะสำหรับคนที่ชอบเที่ยวเนาะ ตอนนี้ผมกำลังดูที่ บางอย่างที่น่าสนใจนะครับคือถ้าใครอยากจะเที่ยวเป็นอาชีพแบบผมเนี่ยตอนนี้ทางบล็อกดีด Application เนี่ยเขาจัดกิจกรรม ลาออกไปเช็คอิน ซิ่งจ้างให้เราออกไปเที่ยวเนี่ยได้เงินเดือน 200,000 บาท เปิดโอกาสให้กับคนที่ชอบเที่ยวได้ออกไปใช้ชีวิตแบบ อิสระเลยแล้วก็ยังได้เที่ยวได้เงินด้วยนะ เดี๋ยวผมลองสาธิตให้ดูดีกว่าว่าใน App นี้หน้าตาเป็นยังไงบ้าง ตะกร้อแต่หน้าตาเป็นแบบนี้นะเราจะสามารถโพสต์คอนเทนต์รีวิวการท่องเที่ยวต่างๆของเราเนี่ย ลงใน Application ได้เหมือนกับแบบว่าเป็นบล็อก 1 ของเราไปเลย สำหรับใครที่อยากจะออกไปเที่ยวเป็นอาชีพแบบนี้ก็รีวิวกันเข้ามาเยอะๆนะครับภายใน 15 สิงหาคมนี้ก็ สามารถติดตามรายละเอียด เพิ่มเติมต่างๆได้ที่ Social Media ของ blockdit ทุกแพลตฟอร์มเลย สะดวกดี มีแบบนี้ด้วย ผมกลับมายังตัวเมืองดาลัด ก่อนที่จะกลับไปยัง Hostel เพื่อทำภารกิจ ในการชวนคนเวียดนามใน Hostel คุยด้วยสักหน่อย ป้า what your n เต้นโฮ My name is Ben Yes อายุเวียดนาม Where you เงินเวียดนาม ปลากระป๋องเห*่ย You work in Malaysia อยากไปซอย W เป็นไงชิม Some All many Country Last month I go to work Malaysia แยกซาเบ อะไร My หา From Thailand you can แยกย้าย Like my by Vivo รุ่น Alone Yes In Pattaya Go to หาดใหญ่แอนนา I live in now พัทยา I go to หาดใหญ่ and I go to Singapore Travel เกย์ อีโป คาเมรอนไฮแลนด์ 2 Go to KL and สิงคโปร์ Very good Trip How many days You You been in a Hotel อินทารา ขายไอติมงามไป พี่เชียร์ Three สีแดงสีแดง This Is Birthday Birthday อยากได้ผู้ใด Yesterday You ร้าย Like to Travel All Time You Travel Before Before I working are in อาญาอาลี Seven Seven y Alone in Eng วัดจุฬา J Eng You know a car I walk in And you Smoke that Work in Farm You นายสุทัศน์ เป็นข้อดีของการนอนโฮสเทล ที่เราจะได้เพื่อนเป็นคนท้องถิ่นได้ไม่ยาก Lava Practice Eng อย่าปฏิเสธ First Time You Talk To Me by the names โอลิมปิกเป็นนามี อยากดู อยู่แบบนี้ ดาว Talk หทัย Big him เบียร์เวียด And you liv ฮานอยยา ฮานอย โฮจิมิน Not Same As Maybe ไนน์ตี้เปอร์เซ็น FC + sand หา โทรเวียด Capital LINE บันทึก เจอแบงค์ The nct Siri Next month I want go to ซาปา อย่านอนนอนเวียด I want a r เกียร์ From Thailand go to Lounge And go to Vietnam Can I see like ไดโซะ สิ่งใดคือเก่า you have a TR I go to Malaysia ไปโมบาย Bayer motorbike I love for like Motor Bike โหลดเย็น MV Country people OK I try Talk English is a อย่าเสีย Communicate Have You Ever Travel to Thailand For Time Already ขอถาม where you go ชุดสำลี บริเวณบางกอก Go to ฟูก N1 Cabin al วุฒิสภา ภูเก็ต แตงกวาบี Phuket and krabi You go to Bangkok and Phuket แอ่นกระบี่ภูเก็ตแอนด์กระบี่ You want to go to เชียงใหม่ เชียงใหม่ have ไฮไลท์ I love a Mountain and Mount มันสนุกดีที่ผมได้เรียนรู้บางสิ่ง ในตอนที่เป็นผู้ใหญ่ ผมอยากจะขอโทษอาจารย์ภาษาอังกฤษ ที่ผมโดดเรียนเสมอ จนทุกวันนี้ต้องมาเริ่มฝึกเอาเองกับประสบการณ์จริงที่ต้องคุยกับผู้คนต่างแดน มันก็รู้สึกสนุกไปอีกแบบ ที่ค่อยๆเห็นตัวเองพัฒนาขึ้นทีละเล็กทีละน้อย จากภาษามือ 100% จนเริ่มเป็นภาษาพูด ผมอยากจะบอกน้องๆว่าการเรียนภาษาอังกฤษได้เกรด 0 ตลอดอาจไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่ แต่ถ้ามันเป็นแบบนั้นไปแล้ว ทุกอย่างก็เริ่มใหม่ได้เสมอ ถ้าใจเรายังก้าวไปข้างหน้า เธอมีเป้าหมายอื่นที่ยิ่งใหญ่กว่าที่เราต้องข้ามไป